Замислете како влегувате во бифе каде што можете се да јадете, преплавено со бескрајни послужавници и вкусни десерти. Секое искушение те повикува по име, ветувајќи минливо задоволство. Ја натрупуваш чинијата, очи поголеми од стомакот, добро знаејќи дека попладнето после гозбата ќе биде исполнето со жалење заради донесената одлука.
Добредојдовте, драг читателу, во современиот медиумски пејзаж. Сите ние уживаме на шведска маса со содржини – вести, статии, објави на социјалните мрежи, подкасти, видеа – во постојана борба против дигиталното варење. Сепак, за разлика од физичката храна, овие бескрајни бајти нè оставаат интелектуално слаби, емоционално исцедени и со внимание со времетраење на вниманието на една златна рипка.
„Има презаситеност од информации, но недостаток на значење“, се жалеше Томас Ман
Неговите зборови звучат повистинити од кога било. Ние се давиме во содржината, а сепак копнееме за знаење. Ги прескокнуваме насловите, скроламе безумно и како шупливи духови на информирани граѓани, се сопнуваме низ разговори со застарени референци и површни мислења.
Ова е местото каде што се појавува концептот на Content diet – свесен избор да се конзумираат информации со истата внимателна дисциплина што ја применуваме на нашата физичка благосостојба. Станува збор за разбирање дека не се создаваат сите содржини еднакво, и исто како и во реалниот живот, некои јадења го негуваат умот, додека други не оставаат надуени и летаргични.
Нашиот прв чекор е свесноста.
Запрашајте се: Кој ја создаде оваа содржина? Која е нивната агенда? Дали се тоа факти или мислења? Дали тоа предизвикува критичко размислување или само ехо-пристрасност за потврда? Запомнете, дури и убаво обложените десерти можат да спакуваат скриени бактерии.
Следува селективноста.
Анализирајте ги вашите извори на содржина со прецизност. Барајте различни перспективи, предизвикувајте ги вашите сопствени предрасуди и давајте приоритет на квалитетот пред квантитетот. Размислете како да изберете органски состојки од локално потекло пред процесираните оброци во микробранова печка.
Сега за главното јадење: ангажман.
Не консумирајте пасивно. Активно обработувајте информации, сецирајте аргументи и поврзете ги точките. Земете белешки, разговарајте со другите и оспорувајте ги претпоставките. Запомнете, добар оброк станува хранлива гозба кога се конзумира бавно и смислено.
И на крај, не заборавајте на дигестивот.
Направете паузи од дигиталното бифе. Прифатете ја тишината, исклучете го и дозволете му на вашиот ум да се маринира во она што сте го консумирале. Размислете за идеите, оставете ги да се процесираат и гледајте како тие се интегрираат во вашата единствена перспектива.
„Умот е како желудник“, изјавил Виктор Иго,
„Она што го вари, во него се претвора“.
Во свет преполн со дигитална храна, ајде да избереме мудро, да размислиме длабоко и да носиме логични решенија. Само тогаш можеме да излеземе од бифето со содржини, не со заматена перцепција, туку со нахранет ум и дух подготвен да придонесе за сите.
Д. Котески
