Од инклузивност до поларизација: дигиталниот парадокс
Во изминатите 20 години, општеството бележи значителен напредок во однос на инклузивноста и прифаќањето на различностите, поттикнато од глобалната поврзаност и движењата за социјална правда. Денес имаме пристап до различни перспективи и култури преку интернет, што теоретски би требало да води кон поголема толеранција.
Ехо-комори, алгоритми и филтер-меурчиња
Парадоксално, истата дигитална инфраструктура што поттикнува инклузивност, истовремено создава ехо-комори и поларизација. Алгоритмите на социјалните мрежи честопати прикажуваат содржини што се совпаѓаат со постоечките верувања на корисниците, создавајќи филтер-меурчиња (filter bubbles).
Како што е објаснето во книгата „The Filter Bubble“ од Ели Парисер, овој феномен ги засилува предрасудите и го намалува капацитетот за емпатија кон спротивни ставови.
Последици: поделби, дебата и демократија
Како резултат, меѓучовечките релации, особено во политички и социјални дискусии, стануваат се поконфликтни и поларизирани. Извештајот на Knight Foundation за влијанието на социјалните медиуми врз демократијата истакнува дека оваа поларизација може да го поткопа социјалниот капитал и да ја отежне конструктивната дебата.
Клучна порака
Наместо да ги зближи луѓето преку разбирање на различностите, дигиталната ера понекогаш создава длабоки поделби. Поединците стануваат помалку толерантни кон несогласувањето и посклони да се дружат само со оние кои ги делат истите убедувања.
