Питер Фројхен (1886-1957) се смета за еден од најинтересните луѓе што некогаш живееле.
Тој бил дански писател, авантурист, новинар, антрополог, актер и многу повеќе, и секако човек кој смртта неколку пати го заобиколила на спектакуларни начини.
Студирањето медицина во Копенхаген му било досадно, го напуштил колеџот и тргнал на брод за Гренланд во 1906 година.
Придружуван бил од негов пријател, и кога стигнале на целта, патувањето од над 1.000 километри го продолжиле на санки.
На своето патување ги запознал Инуитите, со кои тргувал, ловел и го научил нивниот јазик. Подоцна станал нивни заштитник, ги критикувал католичките мисионери бидејќи покажале недостиг на разбирање кон таа култура.
Во 1910 година, тој и неговиот пријател изградиле трговска куќа на Гренланд, која исто така служела како база за други експедиции. Тој се жени со жена припадник на Инуитите, Наравана Мекупалук (која подоцна починала од грип) и имал две деца со неа. До 1924 година, тој го истражувал Арктикот и ги запознал истражувачите со културата на Инуитите.
Во една експедиција долга неколку илјади километри, тој бил затрупан од снег, но немал опрема со која би можел да излезе.
Тој се спасил така што направил кама од својот замрзнат измет и со неа го пробивал патот. Кога се вратил во кампот, сфатил дека прстите на нозете му се смрзнати и дека му настанала гангрена, па сам ги ампутирал и наместо тоа ставил клинови.
Одвреме-навреме се враќал во Данска, пишувал за угледен весник и станал уредник на списание во сопственост на семејството на неговата втора сопруга.
Потоа влегува во светот на филмот, отвора своја компанија и бил соработник на Метро-Голдвин-Мајер, кој ја финансирал неговата нова експедиција на Гренланд во 1932 година.
Бил и сценарист, а за филмот „Ескими“ добил Оскар. Тој одиграл една од главните улоги во тој филм.
За време на Втората светска војна, тој често запаѓал во неволја. Имено, тој мразел секаква форма на дискриминација, па при секоја средба со антисемитите гордо го истакнувал своето еврејско потекло. Сепак, никој немал храброст да се соочи со два метри високиот човек, за кој се знаело дека победил мечка. Тој бил дел од данското движење на отпорот и се борел толку храбро што Хитлер лично им наредил на нацистите да го уапсат и погубат. Бил заробен во Франција, но успеал да побегне од заробеништво во Шведска. Таму ја запознал својата трета сопруга, со која се преселиле во Њујорк, бидејќи таа работела за магазинот „Вог“. На оваа слика, тој стои до својата трета сопруга, облечен во бунда направена од поларна мечка што ја победил во самоодбрана.
Во еден момент победил и на квизот „Прашањето од 64.000 долари“, освојувајќи ги тие 64.000 долари.
Последната деценија од животот ја поминал релативно тивко пишувајќи книги (напишал десетина книги за Арктикот и Ескимите), а светот го напушти со Клубот на авантуристи, кој постои и денес.
„Веќе со денови сум заглавен во засолниште за снег. Надвор беснее снежна бура. Температурата е толку ниска што здивот ми замрзнува на ѕидовите на снежната дупка во која сум. Ако не успеам да излезам за одредено време, ќе стане премногу тесно за да дише.
Гренланд, околу 1920 година.
(Од неговиот дневник)
